Ondertussen in Santiago: bleef het stil

Tja volgers, had ik een column beloofd, bleef het stil.

Reden is dat ik zaterdag niet zo veel gedaan heb, behalve uitrusten en de hele reis nog eens op me laten inwerken.

En nu op deze vroege zondagmorgen is er waar Galicia om bekend is: regen. Het regent pijpestelen.

Regen in de Rua do Vilar

Zat ik gisterenmiddag op mijn favoriete plekje aan de rand van het plein voor de kathedraal en wie zie ik daar langs de kathedraal lopen? Inderdaad, Javier.
Had geen zin om hem te woord te staan en verschool me achter een pilaar. Van Petra hoorde ik later dat hij naar me op zoek was.
Als ik hem vandaag nog zie, zal ik wel een kopje koffie met hem gaan drinken.

Gisteravond met Petra tapas wezen eten. Een mooie afsluiting van de twee weken dat we elkaar steeds zagen. Petra is een keer erg boos op me geweest, maar dat is allemaal tot beider tevredenheid uitgepraat. In mijn boek ga ik daar te zijner tijd verder op in.

Tapas met Petra en extra grote fles wijn

En verder is het steeds gezellig op het plein, zoals hier een optreden van La Tuna met een gezellig dansje.

Gezellig dansje onder de arcades van het gemeentehuis

En vandaag verhuis ik van vier hoog achter (zonder lift) naar het chique Hospedaje San Martin Pinario, het oude seminarie en vroeger een 16e eeuws klooster. Voor de pelgrims zijn er kamers van 23 euro per nacht (40 euro voor een tweepersoonskamer). Dus ik gooi het geld nog niet over de balk.
Op zich was hostal La Tita ook wel goed (er stond een bed en meer heb je niet nodig). Alleen was de wc-bril gebroken dus elke keer als je ging verzitten kwam je velletje ertussen en ik kan jullie verzekeren dat dat pijn doet (don't try this at home).

Volgende aflevering
Als ik weer wat te melden heb, weer een nieuwe aflevering. Er komt in ieder geval nog een uitstapje naar Fisterra en Muxia.