Ga maar jong, ge ziet er muug uit

Antwerpen - Mechelen 28 km 

Vroeg wakker, dus ook maar vertrokken. Het uitgaanspubliek denkt nog niet aan naar huis gaan, de pelgrim evenmin.

Het straatplaveisel wijst me de weg

Ik kan vandaag kiezen. Naar Mechelen via Lier (42 km) of direct langs de spoorbaan (28 km). Ik kies voor de tweede variant, Compostela is al ver genoeg (sorry Della).

Ring rond Antwerpen op zondagmorgen

Was vroeger Belgie berucht om zijn gevaarlijke fietspaden. Tegenwoordig steken ze ons naar de kroon. Naast de spoorbaan  Antwerpen - Brussel ligt een Velostrade.

Ik  zie 20 km lang treinen passeren. Belgische treinen zijn vies maar vormen een eenheid. Nederlandse treinen zijn samengesteld uit een allegaartje van bijeengeraapte wagons in allerlei kleuren.  Je begrijpt onmiddellijk waarom het niets kon worden met die Fyra.

De Velostrade

Zondagmorgen in Belgie betekent de koersfiets uit het schuurke halen en met uw maten erop uit trekken.
Amaai, wat is dat? Een pelgrim op onze baan? 
Eek, zeide zot of zo?
Zal ik uwen zak eens van uw rug fietsen?

Geen plezant volkje, die wielertoeristen.

Wielertoeristen op zondag

Bij een natuurgebiedje kun je even van de route af om een boskapel te bewonderen. Binnen staat een beeld van de Heilige Rochus, vaak verward met Sint Jacob, maar het is echt een andere heilige.

De kapel zit op slot, maar door het hekwerk lukt het me toch een foto te maken, die daardoor meteen iets mystieks krijgt.

De Heilige Rochus

Voor de kapel ontmoet ik Jet uit Kontich die haar hondje uitlaat. Ze heeft haar gezichtscreme niet helemaal goed uitgesmeerd wat me meteen voor haar inneemt.
Volgens het boekske van het Vlaams Compostelagenootschap moet ik dezelfde weg weer terug, maar volgens Jet hoeft dat niet. Ze wijst me een alternatieve route.

Even later staat ze me op te wachten en flaneert een stukje met me mee.

Ja, we zien die klevers met die pijlen naar Compostela hier wel hangen, maar iemand die ze ook daadwerkelijk opvolgt, nee.

Jet uit Kontich flaneert een stukje met me mee

In Duffel bij het station is er zowaar iets open. Belegde broodjes zal niet gaan, want het is zondag, maar de uitbaatster kan wel een pistoletje smeren met kaas of preparé.
Preparé, hoe zijn die dan geprepareerd?

Wat een domme vraag, preparé is met filet americain.

Een fijn adres

Na Duffel zie ik een bekende plek. Het fietspad langs de Nete. 16 jaar geleden ging ik hier langs naar Santiago op de fiets. Een vreemde dag omdat toen mijn beste vriend met zijn broer meereed en ze zaten behoorlijk te jagen.
In het fietsrouteboekje van Clemens Sweerman werd De Nete destijds omschreven als de vieze man van Europa vanwege alle vervuilende industrie op de oevers.
In Jefke van Della Bosiers, figureert De Nete ook.

De Nete: vroeger de Vieze man van Europa

Aan de oevers van de Nete

tussen Herentals en Lier

ben ik Nederland vergeten

bij de frieten en het bier

Della Bosiers

De eerste bergen dienen zich aan

Zal ik nu naar Patricia of naar Frieda gaan?

In Mechelen moet ik voorrang verlenen aan een fietsende man, maar hij stopt voor me.

Ga maar jong ge ziet er muug uit.

In Mechelen is het kermis. Arme Sint Romboutskathedraal.
Binnen is een mooi beeld van de Heilige Rochus, maar de kathedraal sluit al om 17.30 en toen lag de pelgrim nog bij te komen.

De Dienst voor Toerisme weet hoe men een pelgrim moet ontvangen.
Terwijl het meisje een hotel voor me belt - met zeer democratische prijzen - rukt de jongen mijn pelgrimspaspoort uit de bagage en plaatst er een fraai stempel in.

Nu nog op zoek naar een cafe met Wifi.

Heeft u wifi?
Ja, da wel, maor ik wit het paswoord nie, da wit munne baos.

Arme Sint Rombout

We laten ons het diner goed smaken