Naar het ziekenhuis

Dinsdag 23 juni 2015, Rotterdam - Zwijndrecht

Beste volgers,

Het ging niet helemaal goed met het plaatsen van de foto's. Die van het eind van de dag staan nu bovenaan.

We beginnen met het onderkomen voor de nacht. De gastenkamer van  het Albert Schweitzer ziekenhuis in Zwijndrecht. Er is een Jacobskapel in het ziekenhuis en pelgrims op doorreis kunnen er gratis overnachten. Mooi dat zoiets nog bestaat in deze tijd waar (bijna) alles op verdienmodellen is gebaseerd. 

Het ziekenhuis biedt pelgrims op doorreis een gratis overnachting

Beeldengroep bij de ingang. Ze beelden het geven van voedsel, onderdak en gastvrijheid uit.

De (riante) gastenkamer

Er is ook een bibliotheek, met boeken van(letterlijk)  bekende auteurs

Gebrandschilderd raam in de kapel

De dag begint met een vreemd incident. Ik wil de dames van Notuleerservice (een van mijn opdrachtgevers) even groeten en op weg daarheen kom ik langs de Erasmus Universiteit.

Ik word ingehaald en loop even later midden in een groep studenten. Zij moeten even verder linksaf en ik rechtdoor. De kudde gaat linksaf en ook het meisje rechts naast me maakt zonder te kijken een haakse bocht naar links. Ze knalt vol tegen mijn schouder, maakt even een gebaar alsof ze een lastig insect verjaagt en vervolgt zonder maar een moment op te kijken haar weg. 

Ik kijk haar verbaasd na. Zij is precies het tegenovergestelde van een pelgrim. Ik probeer me deze tocht open te stellen voor de omgeving en de mensen die ik ontmoet. Zij sluit zich af van de omgeving en heeft geen oog voor een pelgrim die onverwacht haar pad kruist.

Hierna even gezellig koffie gedronken met Edita en Jeanet (sorry, vergeten foto te maken).

Het incident met de studente heeft wel een vervelend gevolg. Er  is iets misgegaan in mijn linker-onderbeen. Licht hinkend moet ik mijn weg vervolgen. 

"Loopt u met uw huis op uw rug te sjouwen?" vraagt een vrouw onderweg.

Erasmusbrug te Rotterdam

De Nieuwe Maas

Moderne architectuur (gelukkig net gepasseerd toen het gebouw aan de linkerzijde omviel)

Na de Erasmusbrug, herken ik de plek waar ik vijf jaar geleden met mijn beste vriend naar de proloog van de Tour de France heb gekeken. Een jaar later zegde hij per e-mail 36 jaar vriendschap op. Vooral het feit dat het per e-mail ging, schokte me. Ik was helaas zo dom per e-mail te reageren in plaats van even te  bellen met een tekst als: "Zeg, wat lees ik nu toch?"
Verleden jaar heb ik nog een poging gedaan om het contact te herstellen, maar zijn antwoord was duidelijk: "Ik weet niet of ik dat wel wil."
Ik heb onlangs nog overwogen hem het adres van deze weblog te sturen, maar het motto van mijn pelgrimsreis deed me besluiten dat niet te doen.

Pelgrimeren is dingen loslaten en er op een nieuwe manier verbinding mee zoeken.

Mijn vriend heeft me bewust uit zijn leven geschrapt. Dat betekent dat hij ook geen deel meer uitmaakt van mijn leven. Loslaten en er ook geen verbinding meer mee zoeken. Tenzij hij zelf ooit nog eens contact zoekt (pelgrimeren is ook vergeven) maar dat verwacht ik niet.

Essalam moskee

De Kuip

Eenzaam bankje in Barendrecht, echt een plaats om te lunchen

Het lopen 's middags valt niet mee. Moet erg vaak gaan zitten vanwege mijn rug.
In Heerjansdam komt juist de buurtbus eraan. Ik zie op het haltebordje dat hij rechtstreeks naar het Albert Schweitzer ziekenhuis rijdt. Zou ik...?
Nee, ik verman me en laat hem passeren. Die laatste 5 km loop ik ook nog wel.

De Oude Maas bij Heerjansdam