Vrijdag in mijn geest

Islares - Santono 24 km

Monday morning feels so bad,

Ev'rybody seems to nag me

Coming tuesday I feel better,

Even my old man looks good,

Wednesday just don't go,

Thursday goes too slow,

I've got Friday on my mind

Easybeats

Voor één keer geen Nederlands lied. Aan het eind van deze aflevering is hopelijk duidelijk waarom ik voor deze klassieker van de Easybeats gekozen heb.

Het is fris bij vertrek

Vanochtend is het fris en de regen valt met bakken uit de hemel. Mal dia, zegt een Spanjaard tegen me, maar ik vind het juist een fijne dag. Beter dan die hitte.

Twee meisjes (Ana en Blanca) in de regen

Na een paar kilometer is er een keuzemoment. De gele  pijlen wijzen naar links, een smalle bergweg recht omhoog, maar de meeste pelgrims lopen rechtdoor langs de N634.
Ik twijfel en pak mijn gids uit de rugzak.
In de verte komt een vrouw met een paraplu aanlopen. Eerst denk ik dat het een autochtoon is, maar dan zie ik haar rugzakje.
Het is Jetta uit Duitsland die ook twijfelt. Ik bezwijk voor de verleiding van de brede weg in plaats van het smalle pad. Jetta volgt me.
Jetta heeft nog niet ontbijten en heeft honger. Zwijgend lopen we achter elkaar langs de drukke weg. Na 10 km is er in Liendo een bar.
Het is er gezellig. Richard (zaterdag jl ontmoet)en Neil, de twee Spaanse meisjes Ana en Blanca, Christina met haar hond Iago.
Jetta bestelt een tortilla en een kaasplankje, maar dat laatste blijkt toch wat te veel voor haar.

Wil jij mijn kaasplankje?

Dat ik gisteren een hostal genomen heb, is als een lopend vuurtje door de pelgrimgemeenschap gegaan. Neil zingt het lied van The Kinks (living live in luxuery) en Richard wenst me vanavond veel plezier in de Jacuzzi.

Christina neemt een foto van de voeten van Richard, Neil en nog een pelgrim

Een goed gesprek met Iago

Jetta wil in de bar nog wat blijven lezen en zegt dat ik maar vast verder moet gaan. Ik heb niet zo'n haast, voer eerst nog een goed gesprek met Iaog. Als ik op het punt sta te vertrekken, vraagt Jetta of ze met me mee mag lopen (want ik loop zo lekker langzaam).
We lopen weer achter elkaar langs de drukke N634. Het is de tweede wandeldag voor haar. De slippers die ze draagt hebben hun sporen achtergelaten. Haar voeten zijn een waar bloedbad bijeengehouden door Compeed.
De banden van haar slippers snijden in haar voeten. Op een gegeven moment besluit ze op blote voeten verder te gaan.
In Laredo gaan we naar de apotheek om nieuw verband te halen.

Op blote voeten door Laredo

Naar Santono gaat er een bootje, maar we moeten eerst nog 5 km over het verlaten strand. Ik trek ook mijn schoenen uit en samen lopen we langs de vloedlijn (eblijn?)
We praten over van alles: relaties, wel of geen kinderen? (Jetta heeft een zoontje van 3), wat de camino met je doet, wat belangrijk is in het leven, In de weet dat we elkaar hierna vermoedelijk niet meer zien, zijn onze gesprekken van een grote openhartigheid. En ondanks haar  leeftijd (29) heb ik geen moment het idee dat ik met een veel jonger iemand praat.
We hebben allebei geen haast en sjokken rustig over het strand. Jetta vindt Nederlands een leuke taal, dus ik zing Besame mucho voor haar in mijn eigen Nederlandse vertaling.
Het is zo'n dag die je je later nog lang zult herinneren waarbij je je afvraagt waarom het gehele leven niet zo kan zijn als die vrijdag op het strand tussen Laredo en Santono.

Strand tussen Laredo en Santono

De boot naar Santano is net vertrokken, maar als de schipper ons ziet keert hij om en legt gewoon op het strand aan.

Dan net voor het afscheid gebeurt het. Ze vraagt ineens of ik soms op een vrijdag ben geboren.
Ik ben perplex.
Hoe weet je dat? vraag ik.
Vanwege de manier waarop je over vandaag praat. 

In Santona nemen we afscheid. Ik heb daarna een vreemd leeg gevoel. We hebben vanochtend zwijgend achter elkaar gelopen en alleen vanmiddag op het strand met elkaar gepraat, maar het voelt als een afscheid van iemand met wie ik dagen samen gelopen heb.

Vanavond weer een hostal. Ik heb een afspraak met Leo Jacobs en zijn vrouw Tine die ik vanwege ons genootschap ken. Ze staan op een camping hier 12 km vandaan. We gaan samen eten en dan wil ik niet de druk van een pelgrimsherberg waar je al weer vroeg binnen moet zijn.