Zondag 13 september Ribadesella - La Isla 21 km
Gisteren in het huisje van Theo en Tanja geen wifi en hier in La Isla is het weer boemelen met de bever, maar ik probeer zo snel mogelijk een update van mijn avonturen te geven.
Ik slaap vannacht wel op de bank schat, deze keer krijg jij geen gelijk
Ik slaap vannacht wel op de bank schat, want jij maakt mij niks meer wijs
Ik slaap vannacht wel op de bank schat, je loog me net een keer te veel
En voor elektrische deken heb ik al te vaak gespeeld
Iedere keer als jij me aankijkt dan voel ik mij een koning, zo rijk
Maar m'n nuchtere verstand zegt: geef haar deze keer geen gelijk
Koos Alberts
Zaterdag 12 september Playa de Poo - Ribadesella 26 km
Deze blog pas op maandag 14 september geschreven, dus ik houd het wat kort, maar wel met veel foto's.
 |
| Fijn dat er uitleg is wat je ziet |
 |
| Weer mooie paden langs de kust vandaag |
 |
| De zon komt door op de Picos de Europa |
 |
| 50 tinten grijs op de Playa |
Enkele weken stuurde Theo een e-mail dat hij een huisje had gehuurd in de buurt van Ribadesella. Of er soms een ontmoeting in zat?
Ik heb er niet op gelopen, maar gewoon eigen tempo aangehouden. Wat blijkt? Het huisje ligt aan de camino en we kwamen er praktisch tegelijk aan.
 |
| Theo en Tanja bij hun huisje |
 |
| Met kaasplankje |
 |
| Het wordt steeds gezelliger |
 |
| 12 jaar oude Pomerol |
 |
| Een echte oude kerk |
Bedankt Annemieke voor het naar Tony brengen, bedankt Tony voor het naar Theo brengen en bedankt Theo voor het meenemen.
Het is een uitkomst want met die oude had ik het zonder opknapbeurt bij het lappertje niet meer gered. En op de zolen zit totaal geen profiel meer.
Uiteindelijk bij Theo en Tanja op de bank geslapen (of het bed dat je onder de bank uit kon schuiven). Vandaar het lied van de dag.
 |
| Zoek de zeven verschillen |
O ja, gistermiddag regende het hard en vanmorgen is de lucht nog grijs. Vijftig tinten grijs, zoals Theo dat toepasselijk uitdrukt (wij kennen elkaar van een service-organisatie voor bibliotheken).
Op het gemak ontbeten en daarna afscheid genomen.
In Ribadesella koop ik een blikje cola en als ik de winkel weer uitga loop ik tegen Tanja op.
Dan nog maar eens samen koffie gedronken.
En dan is het toch echt afscheid.
 |
| Boulevard van Ribadesella |
 |
| Trap in Ribadesella: kunstproject van de plaatselijke fotograaf |
 |
| Vijftig tinten grijs boven het estuarium van Ribadesella |
 |
| Moeder de gans in Ribadesella |
 |
| De route in La Vega |
Het lopen valt me niet mee en ik besluit van de route af te wijken en naar Caravia Alta te gaan. Het hotel daar heeft een kamer, maar de uitbater vertelt dat het restaurant gesloten is vanwege het feest van Nuestra Senora de la Consolacion. Dat wil zeggen dat alle restaurants gesloten zijn.
Dus nog maar 4 km verder naar La Isla.
Maria Carmen uit Peru heeft nog wel een kamer voor me. 'Je ziet er moe uit', zegt ze. Dat heeft ze goed gezien.
Ze legt me ook uit waar ik moet gaan eten (en vooral waar niet).
In het restaurant zie ik Ulla en Bente weer, de twee Deense pelgrims die ik verleden week ontmoette.
Okee, dan hier even wat suggesties voor de komende dagen:
BeantwoordenVerwijderenMorgen Villaviciosa (pensión del Sol, Calle del Sol)?
Vandaar kun je de Primitivo op, maar ik zou je willen voorstellen om door te lopen naar Gijón, een stad die zeer de moeite waard is, vooral het oude vissersdeel. Daar is een prima restaurant Taberna Gigia, 8 Calle Oscar Olavarría. Ik heb daar geweldig gegeten (onder het genot van van een opname van een concert van de oude rocker Elvis Presley in zijn goede tijd, maar daar moet je van houden).
Vanuit Gijón kun je via Pola de Siero (albergue) aanlopen op Oviedo. Deze route heb ik zelf gepland m.b.v. Google Maps. En zo ben je op de Primitivo aangeland.
Na Oviedo zou ik een kleine omweg nemen naar 2 cultuurjuweeltjes in Asturië: Sta Maria de Naranca en San Miguel de Lillo. Ter compensatie van die omweg heb ik ook toen Google Maps geraadpleegd voor een kortere route naar Grado.
Daarna via Primitivo verder naar Bodenaya (prima albergue!) en Campiello.
Let nu op: ga NIET eten bij Casa Herminia, slapen okee, maar eten nee. Daar zijn vele pelgrims, waaronder ikzelf en mijn wandelmaatje Françoise, de volgende dag ziek vandaan gegaan. Voedselvergiftiging. Wij zijn toen met de taxi naar Berducedo gegaan waar hospitalera, dokter, farmacía en uitbaatster van de winkel ons vertelden dat ze al meerdere zieke pelgrims van daar hadden zien komen. Maar geen mens die er wat aan deed, nee dan moesten we naar het ziekenhuis gaan, ik weet niet meer waar, dán zou er van staatswege misschien wat gebeuren. Wij hebben Herminia zelf nog gebeld, maar nee, aan haar keuken kon het niet liggen.
Volgens mij ben je dan al een week verder, dus dit voldoet wel even.
WiFi gaat problematischer worden in de bergen, maar ultreia et suseia, met pelgrimsgroet, Jaap MDD