Galicie in

Grandas de Salime - A Fonsagrada 25 km

Er woonden twee monniken Hans en Joop 

in een klooster op een heuvel

ze sleten hun tijd en dat was een hoop

met sigaren, wijn en gekeuvel

ze praatten over Jeruzalem en loofden de Heer met psalmen

en dan kon je Hans'eerste en Joop's tweede stem

over de heuvels horen galmen

Jaap Fischer

Na al die ordinaire teksten, maar weer eens juweeltje van schoonheid. Ik begon het spontaan te ingen toen ik vandaag over een stuk liep dat me erg aan het Monnikenpad bij Egmond-Binnen deed denken. Even later leek het wel het Heilooer Bos. 

Het Monnikenpad bij Egmond?

Het Heilooer Bos?

Het witte kerkje in Heiloo of toch een ermita?

In de ermita heeft iemand vandaag een lijstje opgehangen. Benieuwd wie want ik weet van geen andere Nederlandse pelgrims.

Boodschappenlijstje bij de Ermita

Gisteren was het of stijgen of dalen. Er zat geen stuk vlak bij. Eerst dalen naar een stuwmeer en vervolgens weer omhoog. Vandaag waren en hele stukken vlak, met uitzondering van de klim naar de Alto del Acebo die de grens vormt met Galicie.
Ik had een groot bord verwacht, maar de grens viel wat tegen.

De grens met Galicie valt wat tegen

Galicie in

Meestal merk je er niet zo veel van als je een andere regio in gaat (of autonoom deelgebied zoals de Spanjaarden zeggen) maar voor mij heeft het binnengaan van Galicie het voordeel dat de schelp weer de 'goede' kant uitwijst.

Ik ben gewend dat de uiteenvallende stralen richting Santiago wijzen. In Cantabrie en Asturias heeft men om onnavolgbare reden bedacht dat het punt waar de stralen samenkomen de richting naar Santiago aangeeft. Ik kon daar de afgelopen weken slecht aan wennen. Steeds moest ik denken, o ja, ik moet de andere kant op dan ik gewend ben. Vanaf nu wijzen de schelpen weer de goede richting naar Santiago.

De schelp wijst weer de goede kant uit

Aan Fonsagrada heb ik niet zulke goede herinneringen. Ik was er 16 jaar geleden toen ik op de fiets weer van Santiago terug naar huis fietste. Ik was vroeg gestopt omdat ik de dag ervoor in Lugo moeite had met het vinden van een hostal. In A Fonsagrada was alle logies in beslag genomen door een filmploeg.
Bovendien was het ijzig koud en viel er om het half uur een bui met flinke hagelstenen.
En wat doe je als je je het niet meer weet? Dan ga je naar de kerk.
De mevrouw van de Apotheek zag me op het muurtje zitten wachten en zei dat de pastoor naar een begrafenis was en om zes uur terug zou komen. Inderdaad kwam de pastoor tegen zevenen aan zetten. Blijkbaar was het een gezellige begrafenis, want hij was flink aangeschoten en aan zijn ogen zag je wel dat hij liever een dutje ging doen dan een pelgrim onderdak brengen. Enfin, hij bracht me in zijn Seatje naar de pelgrimsherberg in Padron (1,5 km van A Fonsagrada) waarvan het cement destijds nog nat was. En echt op mijn gemak zat ik ook niet naast die dronken pastoor die zijn Seatje langs diepe afgronden stuurde. Maar goed, we kunnen het nog navertellen.
In een reisverslag van Nederlandse pelgrims las ik een soortgelijke ervaring. Zij moesten op een zondag wachten omdat de pastoor zijn wekelijkse drankavondje had. Ik was er op een vrijdag. Blijkbaar heeft die pastoor dus twee drankavondjes in de week.
Vanavond naar de mis geweest, maar ik weet niet of het nog diezelfde pastoor was. Zo te zien was hij niet dronken.

Hier zat ik 16 jaar geleden op de pastoor te wachten

Nu hoef je niet meer op een dronken pastoor te wachten

Wilde ik mijn blog gaan bijwerken, loop ik een gezellige Spanjaard tegen het lijf die mij verwart met een Duitse pelgrim. Maakt niet uit, hij logeert in hetzelfde pension dus we gaan samen aan tafel. Ook hij heet Javier. Hij weet ontzettend veel over schilderkunst dus we praatten over Picasso, Van Gogh, Jeroen Bosch.
Maar op een gegeven moment was ik zo moe, dat ik het niet meer kon opbrengen in het Spaans te antwoorden. En aangezien Javier alleen maar Spaans spreekt was daarmee de conversatie gedaan. '
Vervolgens naar boven om deze blog te maken.
Morgenavond maar eens met de kippen op stok zoals mijn moeder zaliger zou zeggen.

Gezellig eten met een andere Javier

Morgen maar eens met de kippen op stok