De vermoeide pelgrim

La Isla - Villaviciosa 20 km

lees eerst de blogs van zaterdag en zondag, die zijn inmiddels bijgewerkt

Elke keer als Karel bij me komen wil

Met dat rooie haar en met die zwarte bril

Zit ik al bij voorbaat boven op de kast

Schrik ik me de pleuris en ik roep alvast.

“Nee Karel, nee Karel niet vandaag

Nee Karel nee, al wil je nog zo graag.

D’r zijn van die dagen dat ik niks kan velen

Ga maar liever schaken met de interlectuelen.

Wie weet wil ik morgen, maar dat is nog de vraag.

Dus nee Karel, echt Karel, heus Karel, weg Karel

Absoluut niet vandaag.”

Elsje de Wijn

Soms zijn er dagen dat ik 's avonds denk, wat zal ik eens als lied van de dag nomineren? Vandaag loop ik al de ganse dag deze klassieker van Elsje de Wijn te zingen (vooral die interlectuelen zijn een vondst).

Het komt door Ulla, een van de Deense tweeling met haar rode haar en zwarte bril.

Ik ontmoette deze olijke tweeling vorige week maandag. Ik had de zondag ervoor net afscheid genomen van een aantal pelgrims en had niet zo veel zin in een praatje en hield het daarom kort.

Bente en Ulla heb ik inmiddels diverse keren ontmoet en ik ben op ze gesteld geraakt. Om mijn nukkige gedrag van verleden week te compenseren omhels ik hen tegenwoordig hartelijk als ik ze zie.

Dus het is absoluut niet om Ulla voor gek te zetten, ik mag haar graag, maar ik moet steeds aan Karel van Elsje de Wijn denken als ik haar zie.

Bente en Ulla hebben veertig jaar in de verpleging gewerkt en van al dat rennen versleten knieen gekregen.

Ulla (met dat rode haar en met die zwarte bril) en Bente (met de ogen dicht)

Vandaag is weer zo'n ouderwetse dag. Na 3 km (Colunga) kun je nog boodschappen doen, de rest van de dag is sin ningun servicio.

La Isla was tevens de laatste kustplaats, vanaf hier gaat mijn camino het binnenland in (tenzij ik het advies van volger Jaap volg om nog naar Gijon te gaan, ik ga dat overwegen).

Afscheid van de zee?

In Priesca is de preromaanse kerk San Salvador, officieel ingewijd in het jaar 921, maar binnen zijn nog resten van eerdere fresco's te zien. De kerk is gesloten maar volgens mijn boekje hebben de buren de sleutel en laten ze de geinteresseerde pelgrim graag binnen. Helaas hebben de buren geen bel en op mijn kloppen wordt niet - zoals in de Bijbel staat - opengedaan.

Preromaanse kerk in Priesca

Het lopen valt nog niet mee. Een vreemde paradox: ik heb van alle pelgrims het verst gelopen, maar ik ben wel de langzaamste.

De nieuwe schoenen zijn nog stug.Volgens de verpleegsters moet ik ze na 7,5 km wisselen, maar ik loop door tot 10.

Ineens schrik ik op: zag ik daar nu Pas op schrikdraad in het Nederlands staan? Inderdaad, het schrikdraad komt van een Nederlands bedrijf.

Ik vraag een landarbeider om uitleg, maar die lacht slechts als...inderdaad, een boer die kiespijn heeft. Wellicht kan volger Bram eens uitzoeken hoe dit zit?

Schrikdraad uit Nederland

Wat drogen we hier?

Vlak voor Villaviciosa heeft men langs de weg een soort zelfbedieningsbar ingericht waar de vermoeide pelgrim zich kan laven. Iedere bezoeker wordt uitgenodigd om iets op de muur te schrijven. Ik doe daar niet aan mee, ik schrijf al een blog.

De vermoeide pelgrim

Gekken en dwazen schrijven hun naam op muren en glazen

Villaviciosa is de bakermat van de Sidra en kent enkele fameuze fabrieken daarvan.

Sidra in Villaviciosa

Ik heb ontdekt dat verschillende eersteklas hotels in Asturie speciale pelgrimsprijzen hanteren, dus maar gereserveerd in het duurste hotel van de stad. Voor 25 euro heb ik er een mooie kamer.

Ik slaap dus  vannacht in Carlos I (primero) en drink daar een Carlos III (tercero) bij (dat is Cognac).

Eersteklas hotel met pelgrimskorting

En wat blijkt als ik mijn kamer binnenkom? Daar ligt tussen de vakliteratuur een blad waarin ik zelf twee bijdragen heb geschreven en waarvan ik met ingang van het volgende nummer hoofdredacteur wordt. Het lijkt wel thuiskomen in jezelf.

...en met adequate vakliteratuur in de kamer

Maar eerst eens kijken of ik die Deense zussen ergens zie. Kunnen we samen een Sidra drinken.
O ja, volgster Mireille attendeerde me erop dat het vandaag feest is in Oviedo. Hier in Villavicosa is het ook bal Op het plein staat een groot podium en de cafes lopen vol met vrouwen in klederdracht.
We gaan het zien.