Ik ontmoet en neem afscheid

Guemes - Santander 17 km (zondag)

(Vergeet niet eerst de blog van zaterdag te lezen, die is ook vandaag on line gezet)

Besame, besame mucho

met elke kus weet ik dat ik steeds meer van je hou

besame, besame mucho,

jij bent voor mij toch dat weet je, de enige vrouw

Nederlandse vertaling: André Brouwer (de rest van de vertaling heb ik zo niet paraat. die moet ik thuis weer eens opzoeken).

Gerhard, Pia en ik zingen Happy Birthday voor Jetta, ze wordt vandaag 30. 

Zonsopkomst bij de herberg

Met Jetta op stap gaat het allemaal niet zo snel, dus ik doe rustig aan.
Als ik terugkom van de wc is haar rugzak echter al weg. Ik krijg ineens een onrustig gevoel en loop naar de voorkant van de herberg waar ik haar naast haar rugzak een shaggie zie te roken.
Ik vraag of ze even op me wacht. Ze antwoordt dat ze vandaag alleen verder wil gaan. Haar camino is maar vijf dagen lang, waarvan ze er twee met mij heeft gelopen. De laatste twee dagen wil ze alleen verder om over sommige dingen na te denken.
Ik begrijp haar rationeel volledig - ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben -. maar emotioneel valt haar beslissing me  zwaar vanwege het onverwachte moment waarop ze het zegt.
Ze bedankt me voor de rust die ik uitstraalde (een mooi compliment) en we nemen afscheid.

Ik ga terug naar onze slaapkamer. Ik moet nu even geen mensen om me heen hebben. Om afleiding te hebben pak ik mijn gids en bestudeer de route.
Dan verschijnt Jetta in de deuropening en komt zwijgend op me af. Ze omhelst me stevig en gaat zonder iets te zeggen weer weg.
Het woordloze van het moment ontroert me en verzoent me meteen met  het afscheid. Ja, alles is gezegd, er hoeft niets meer aan toegevoegd te worden.
We gaan ieder verder met onze eigen camino en ons eigen leven.

Gerhard doet vandaag vrijwilligerswerk

Ik neem ook afscheid van Gerhard. Hij blijft vandaag in de herberg om vrijwilligerswerk te doen en probeert mij over te halen zijn voorbeeld te volgen. Ik moet hier niet aan denken. Het was gisteravond bijzonder gezellig op het terras. Ook de Duitse pelgrims werden  nieuwe vrienden. Dan zit je hier vanavond weer tegen hetzelfde decor met een totaal nieuwe cast.

Gerhard moet voor eind september in Santiago zijn, dus hij is van plan in Santander de bus naar Oviedo te nemen en vandaar de camino Primitivo te volgen. Ook hem zal ik waarschijnlijk dus niet meer zien. 

Je kunt via verschillende manieren naar Santander. Of snel via de weg of het  langere pad langs de kust. Ik kies voor het laatste.
Ondanks het emotionele begin van de dag geniet ik van het landschap en vooral van de lagere temperaturen.
Geen bijzondere ontmoetingen vandaag, maar daar ben ik ook niet op uit. Even een dagje met mezelf.

Geen bijzondere ontmoetingen vandaag

In de verte ligt Santander

Het laatste stuk gaat over het strand van Somo. Diverse Spanjaarden wensen met buen camino.
Een leraar met een klasje zeer jonge surfleerlingen maakt een praatje. Zeg eens netjes Buen camino tegen de pelgrim: vraagt hij zijn leerlingen. Buen camino klinkt het als een kinderkoor.

Eerst herken ik ze niet, maar een groepje Duitse pelgrimsvrienden maken er vandaag een stranddag van.

Duitse pelgrims bouwen een zandlasteel

Twee meisjes op het strand van Somo

In Somo neem ik het bootje naar Santander waar ik al snel een hostal vindt voor 33 euro. Vanavond even geen zin in andere pelgrims. Morgen zie ik ze graag weer.

Het bootje van Somo naar Santander

Weer verder met ieder ons eigen leven