En het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor
Het is zo stil in mij en de wereld draait maar door
Het is zo stil in mij ik heb nergens woorden voor
Het is zo stil in mij
Iedereen kijkt maar niemand zegt wat hij denkt
Iedereen kijkt maar niemand is wie je denkt
En het is zo
Stil in mij
Zo stil in mij
Van Dik Hout
Eenvoudig kruis op een devote dag |
Een mooi cadeautje zo aan het eind van mijn reis. Goede gelegenheid alles eens te overdenken. De mensen die ik heb ontmoet en me vaak geholpen hebben. Met een vriendelijk woord of water toen het zo warm was. De medepelgrims van wie je bij het begin van je reis het bestaan niet eens wist en die vrienden zijn geworden. En ook dankbaarheid dat je gespaard bent gebleven van ongelukken, blessures, ernstige ziektes of ander onheil zoals bedwantsen.
Maar eerst nog even terug naar gisteren. Gelukkig voelde ik me al snel beter en dan is het wel eens lekker om een rustdag te hebben in een stadje waar je niet naar allerlei bezienswaardigheden hoeft, gewoon omdat die er niet zijn. Er was ook geen wasserette, maar voor 8 euro wilde de dochter van de uitbaatster mijn wasje wel doen. Echt zakenvrouwtje want dat is precies de helft van de prijs van een kamer. Maar ik ben al lang blij dat ik niet als een stinkende pelgrim Santiago hoef binnen te treden of zoals de middeleeuwer mijn wasje in de beek in Lavacolla moet doen.
Voor 8 euro wasgoed aan de lijn |
Zelf ook siesta gehouden en om tien voor 4 schrok ik wakker. Geen paniek, dacht ik, dit is Spanje.
En inderdaad, toen ik om tien over 4 bij de kapsalon arriveerde was die nog gesloten. Maar een kopje koffie gaan drinken en toen ik om tien voor half 5 terug kwam zat de kapster lekker in het zonnetje.
Heerlijk land is Spanje toch, als je zo kunt leven. Mijn lerares Lola zei het vroeger al: venir a punto es muy mal educado (op tijd komen is niet welopgevoed).
Kapster Veronica is nog nooit in het buitenland geweest, maar Nederland kent ze van films en van de tv: veel rivieren, weet ze.
Santiago kent ze van de kappersvakschool. En blijkbaar heeft ze daar goed opgelet want ik ben erg tevreden met mijn nieuwe coiffure. En dat voor de prijs van je wasje doen: ook hier is de rekening 8 euro. Kortom: voor 16 euro zie ik er straks weer netjes uit en stink ik niet.
Veronica kent Santiago van de kappersvakschool |
Als ik op het plein zit komt daar een vrouw op leeftijd met een gezellig hoedje op beukenoten rapen.
Ze praat erg moeilijk Gallego en ik kan haar slecht verstaan, maar dat hoeft ook niet. Ik help haar met beukenoten rapen en denk: waarom kan het leven niet altijd zo eenvoudig en mooi zijn. Op een pleintje met een oud vrouwtje woordloos beukenoten rapen.
Vredig beukenoten rapen |
Vandaag
Over vandaag is niet zoveel te vertellen behalve dat die gelegenheid gaf tot reflexie. En ook mooi was dat ik er geen beschrijving van had. Meteen na Friol weken de groene pijlen af van in de Duitse gids beschreven route. Meestal weet je precies na hoeveel kilometer er een bar of winkel komt (of dat er niets komt) maar vandaag was het afwachten of er iets zou komen (vermoedelijk niets).
Na 20 km was er toch een bar, maar met een sleets interieur. Dat is niet zo erg maar ook de koffie was slap. En toen ik weer buiten stond kwam daar net een groep drukke Italianen aan. De weg van Friol was hier samengekomen met de pelgrimsroute vanaf de kust, dus weg rust.
Sleets interieur met slappe koffie |
Het klooster vindt zijn oorsprong in de tiende eeuw. De cistercienzer monniken namen de zaak pas in 1142 over.
Ik moet opschieten met deze blog want om 7 uur ga ik naar de Vespers zodat het inderdaad een devote dag wordt.
Monasterio Santa Maria de Sobrado |
Fijn dat je weer op de been bent, André!
BeantwoordenVerwijderenIn dat sleetse café heb ik destijds om half 4 nog een prima cocido met eigen gebakken brood gekregen, door oma gemaakt en door dochter geserveerd. Vanachter de bar stond oma in haar werkschort met pretoogjes te kijken hoe ik genoot van haar soep. Pas anderhalf uur later ben ik zeer wel voldaan verder gegaan. Leuk, die herinneringen die boven komen drijven bij het zien van een foto. Blijf genieten van die kleine dingen!
Met pelgrimsgroet, Jaap MDD
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderensilencio
BeantwoordenVerwijderenGelukkig ben je weer opgeknapt en kunnen we weer verder genieten van je mooie verhalen. Wat heerlijk die stilte. Geniet er van, want zo (In Santiago) is het gedaan met de rust.
BeantwoordenVerwijderenAd en José
Bij een dag vol reflexie past een citaat uit 'Ver onderweg' van Jeroen Gooskens.
BeantwoordenVerwijderen"Ik nader het einde en onbewust begin ik de balans op te maken ... Eén ding is zeker. Ook als ik al lang en breed onder de zoden lig en mijn aantekeningen zijn vergaan, ook dan zullen weer nieuwe generaties hetzelfde pad gaan. Met dezelfde verwondering zullen zij ervaren dat op dit pad overmorgen gelijk is aan eergisteren, omdat er hier nooit iets verandert. Mensen zijn schakels die voorbijgaan, wat blijft is de camino.'
Buen Camino Andre,
BeantwoordenVerwijderenwij zijn 2 broers Henk en Paul Ursem uit Heiloo, en hebben de camino vanuit onze woonplaats gelopen (Langedijk en Alkmaar) en zijn nu 2 maanden thuis. We genieten elke dag van jouw verslag waarin een flinke dosis humor zit. Tot Spanje hebben wij dezelfde route gelopen, hierna wij de Camino Frances. Zaterdag zijn wij in de Blije Mare (mijn eerste tampon) om de najaarsbijeenkomst bij te wonen. Nog ff het laatste pieseltje....Ultrea