Had nog graag wat geblogd en e-mails van jullie beantwoord, maar de waardin van het enige etablissement met wifi gooit me er nu uit.
Sluitingstijd
Leffe - Hastieres 18 km
Ja beste volgers, daar had ik toch wel een zeer speciale ontmoeting vandaag. Een waar ik me ook wel een beetje voor schaam. Maar daarover later.
Het was gisteravond nog gezellig in de tuin van de overbuurvrouw. Nieuwe vrienden gemaakt, maar hoe heten ze ook alweer...? Die Leffe hakt er toch in.
Het was een mooie avond maar hoe heet je ook al weer?
Ik weet het echt niet meer, vergeten.
Je zei: "Je suis Marie"
Ik dacht: je bent getrouwd.
Maar dat is marié, ik had het fout
Marijke Boon
Nieuwe vrienden in Leffe |
De Lauden zijn op de christelijke tijd van 7.30 uur. En daarna nog ontbijt.
Abdij van Leffe |
Marie-Ange en Thibault |
Gastenpater Bruno schuift aan. We hebben een prettige conversatie. Ik wil nog een stempel in mijn pelgrimspaspoort, maar stel het moment het te vragen uit. Dat moet hij waarschijnlijk ergens gaan zoeken
Uiteindelijk vraag ik het toch maar. Hij heeft er op zitten wachten want meteen komt het met een gracieus handgebaar uit zijn pij.
Gastenpater Bruno heeft het stempel in zijn pij |
Het plechtige moment |
Vanwege de hitte besluit ik het rustig aan te doen.
had die jongen in de wc van Namen toch gelijk? |
Ineens hoor ik mijn naam roepen.
Is dit nu toeval? Als ik gewoon doorgelopen was, hadden we elkaar gemist.
Daar zijn ze weer: mijn campingvrienden Rick en Melanie |
Het jaagpad is vandaag een stuk avontuurlijker.
Avontuurlijk jaagpad |
Nog avontuurljiker |
Al kan het altijd nog avontuurlijker |
Mooi, dan kunnen zij even op mijn spullen passen, terwijl de pelgrim......
Pier en Anneke uit Nijmegen |
Vallende pelgrim (let ook op de beenspieren) |
Maar wel lekker fris |
Lege vallei |
Het hotel is in de verkoop |
Ik heb te weinig gedronken vandaag. Aan het leidingwater zit een chloorsmaakje. Ingrid biedt me een liter mineraalwater aan die ik ter plekke opdrink. Ik krijg nog een liter mee voor onderweg.
Geld wil ze er niet voor hebben.
Ingrid met haar mannen |
Onderkomen vannacht |
In Anseremme loop ik langs een paar dat ik in eerste instantie niet herken. De vrouw roept met terug.
Het is Andy met wie ik gisteren om 7 uur 's ochtends op de kade in Namur een kort gesprekje had.
Ik schilderde haar gisteren af als een wat ontoegankelijke vrouw.
Geheel onterecht. Andy biedt me een kop soep aan (voor het zoutverlies) en we zitten meer dan een uur lang gezellig met elkaar te praten.
Klaas en Andy hebben een groot aantal jaar samen op de binnenvaart gevaren. Ze vertellen hoe moeilijk het destijds was aan een schip te geraken. De bank financierde maar de helft en de rest moest van eigen geld komen, meestal van je ouders.
Je kocht een bescheiden schip. later een wat groter, dan nog weer groter.
Nu hebben ze een plezierjacht van iets meer dan 11 meter waarmee ze lange reizen maken. Vandaag wachten ze op een monteur. Waarschijnlijk is de gaskabel gebroken. De motor loopt alleen nog stationnair.
Ik vind het gezellig bij Klaas en Andy en blijf meer dan een uur zitten.
Bij het afscheid krijg ik nog een koek en een fles koel water mee.
Dankjewel Andy en Klaas, jullie hebben me een belangrijke les geleerd: je moet niet te snel over anderen oordelen.
Het was een bijzondere ontmoeting en ik wens jullie een behouden vaart op de rivier van de rest van jullie leven.
Andy en Klaas: behouden vaart |
Wat een hartelijke mensen heb je al ontmoet tot nu toe, geweldig. Je schrijft op een manier zodat het net lijkt alsof je erbij bent, aangevuld met de foto's is het helemaal goed!
BeantwoordenVerwijderenAbrazo!
Saskia
Què André, waarom ben je niet door de Rue des Quèwées gelopen? De Quèwézen vormen per slot de Waalse tak van ons imperium!
BeantwoordenVerwijderenMaar je was afgeleid door die aardige Andy en de zonde van het snelle oordeel. Ai!