Samen op pad ja gezellig is dat

Chablis - Cravant 23 km

Ik ben een vrachtwagenchauffeur

ik rijd altijd lekker deur

van Alabama tot Oudenbosch

rijd ik erop los

Huub Hangop (schoolvriend van vroeger Ruud van de Berg)

Sinds Namen zie ik hem al in de gastenboeken staan. Bert uit Amersfoort.
Ik ontmoet hem in het restaurant van Hotel de la Poste in Chablis.
Ben je ook Nederlander? vraagt hij.
Ja, en jij bent Bert uit Amersfoort, eerst samen met je vrouw Yvonne op stap, maar vanaf Reims alleen.
Bert valt van zijn stoel van verbazing dat ik dat allemaal weet. Had zich nooit gerealiseerd wat een impact gastenboeken hebben.

Bert uit Amersfoort

Het belooft weer een hete dag te worden. Om 8 uur 's ochtends ben ik al drijfnat van het zweet.
De weg is ook niet bemoedigend. Steile klimmen en dalen door de velden van de Chablis.
Om 10 uur bereik ik Courgis. Ruim twee uur op pad en nog maar 6 km afgelegd.
Ik neem plaats op een bankje voor de school. Een man arriveert en gaat de school binnen. Als hij weer buiten komt vertelt hij dat er aan het eind van het dorp een watertappunt is. Ik vraag me nog af of het water soms afgesloten is in de school.
Een vrouw arriveert. Ze vraagt of ik nog water heb. Ik bied haar mijn lege fles aan.
Nee, wacht eens even. Ze legt uit waar ze woont. Haar man zit daar in de tuin en ik moet maar zeggen dat ze me heeft uitgenodigd iets bij hem te komen drinken.
De man zegt dat hij me heeft uitgelegd waar het watertappunt is.
Er is ook nog zoiets als gastvrijheid, corrigeert ze hem.
Even later zit ik bij Patrick in de tuin.

Patrick in Courgis biedt me wat te drinken aan

Ik ga weer verder. In de verte zie ik Bert langzaam maar gestaag een wijnheuvel beklimmen. Die staat mij ook nog te wachten. Eigenlijk is dat geen doen bij dit weer, maar ik moet het toch doen.

Kerk van Préhy

Bij de kerk van Préhy tref ik Bert. Hij wil naar het volgende dorp om daar in de gemeentelijke herberg te gaan slapen.
Ik vraag of het goed is dat ik een stukje met hem meeloop.

In Saint Cyr les Colons is er een kleine kruidenier. Verder is er niets. Ik moet er niet aan denken hier de rest van de dag te blijven.
We doen inkopen en besluiten een siesta te houden. Het is veel te warm om te lopen. Van 12 tot half drie slapen we tegen de kerkmuur.
Bert besluit toch maar om verder te lopen.

Siesta tegen de kerkmuur

Het is nog 9,5 km naar Cravant. De hitte op het open veld is verzengend. Ik ben blij met iemand samen te lopen. Al pratend schiet de tijd beter op.
Bert loopt met lange broek sinds hij een keer een vervelende infectie door een teek heeft opgelopen.

Bert in het verzengende veld.

In Cravant is een chauffeurscafe met kamers Een man die net voor ons naar binnen gaat reserveert de laatste kamer. We moeten maar even wachten. Er blijkt toch nog een kamer te zijn. Die delen we dan maar samen.
De man en Bert bestellen een biertje. Ik heb ontzettend dorst - mijn water was de laatste kilometers te warm geworden om te drinken - dus ik bestel een halve liter bier.
De man die ons ontvangt begrijpt op de een of andere manier niet wat ik wil. Uiteindelijk wijs ik hem een glas van een halve liter.
Dan blijkt het vat leeg. Hij verdwijnt naar de kelder. Ik heb er weinig vertrouwen in maar uiteindelijk komt er toch bier uit de tap.
De man zegt dat we om 6 uur maar terug moeten komen. Dan is de serveuse er om de kamer te regelen.
We blijven lekker zitten. Wat moet je buiten in die hitte.?
.

Uiteindelijk is er toch bier

Een bekend  dessert

De serveuse is een vlotte verschijning, maar met een heel lelijk gebit. Maar dat zie je niet als ze haar mond dicht houdt.

Truckers geven hun bestelling op

Onder het eten vertelt Bert dat hij oorspronkelijk boekhouder was bij de AMRO Bank maar dat hij bij toeval als buschauffeur in het streekvervoer is terecht gekomen.
Ik herken hier veel in.

La serveuse Bibi

Morgen maar weer verder. Zou graag naar Vézelay gaan maar dat is met deze hitte iets te ver
 (33 km).
We gaan het  zien.