Ik hou van geld

Nevers

ik hou van geld, jij houdt van geld,

hij houdt van geld, we houen allemaal van geld.

Ja, hij houdt van geld, zij houdt van geld,

wij houden allemaal van geld.

Alles zou veranderen als het geld niet meer bestond,

geld niet meer bestond.

Als opeens dat walgelijke geld niet meer bestond,

leefden wij niet meer als kat en hond!

Tekst Eli Asser, gezongen door cast van Citroentje met suiker (Piet Romer, Adele Bloemendaal, Leen Jongewaard, Elsje de Wijn, Ronny Bierman)

Loire bij Nevers

Tja, het is even wennen weer solo op pad te zijn. Ook voor jullie, volgers. Met zulke kleurrijke mensen om je heen liggen de verhalen voor het oprapen. Nu moeten jullie het weer doen met mijn belevenissen en overpeinzingen daarover.

Wat in ieder geval meewerkt is het weer. In de afgelopen weken van hitte heb ik vaak verlangd naar een dagje in de regen lopen en vandaag is het zover. Op het ritme van de regen loop ik – om de route weer op te pakken - terug naar Prémery waar het gisteravond zo’n dooie boel was. Dat is het nog steeds, maar de routier is in ieder geval open. Kopje koffie jongeman? begroet de waard me vrolijk.

Dat is mooi gezegd, vind ik.

Ja, in ons hoofd zijn we allemaal jong, antwoordt de waard.

Prémery op zondagavond

Dit is meteen het verschil met weer alleen lopen. Als je zin hebt kun je in een bar een kopje koffie gaan drinken. Als je met mensen zonder geld loopt kan dat niet. Tenminste, het kan wel, maar het getuigt niet van respect.

Ik herinner me nog goed hoe we zaterdag Corbigny binnenliepen. Voor de verandering eens geen uitgestorven oord, maar een levendig stadje met winkels, cafes en terrassen. Als ik alleen loop een welkome afwisseling na al die verlaten velden en met krantenpapier dichtgeplakte dorpen.

Nu ik met mijn nieuwe vrienden liep waren die cafes en terrassen onderdeel van een wereld geworden waar ik even geen deel meer van uitmaakte, maar die ik wel miste.

Als ik zou zeggen dat ik zin had in koffie zou Maurizio meteen zijn gasbrander uit zijn karretje halen om een sterk bakje Italiaanse koffie voor me te zetten. Hij miste die cafes en terrassen niet.

Ook het winkelen ging anders dan anders. Ik bood aan de inkopen voor het avondeten te betalen, maar daar wilde Maurizio niet van weten. We liepen samen naar een buurtsuper. Maurizio bekeek prijzen en constateerde dat het daar veel te duur was. Ik besefte dat ik niet eens weet hoeveel een blik bonen eigenlijk kost.

Maurizio vond dat we naar de Casino in het begin van het dorp moesten gaan. Die had nog wel middagsluiting, maar dan moesten we maar wachten tot die open ging.

Onder het lopen keek ik stiekum op mijn gps. 750 meter heen en 750 meter terug. Dus anderhalve kilometer lopen om enkele euro's aan boodschappen uit te sparen. Maurizio had van Christina 5 euro meegekregen en daar moest het van kunnen. Ik besefte hoe achteloos ik in het dagelijks leven met geld omga.

Bij de bakker vraagt Maurizio steeds om pain sec, een mooie term voor oud brood van gisteren.

Hij wil er niet van weten dat ik iets voor hem betaal. Bij de sigarenboer koop ik een doosje sigaren. Nou ja, een pak shag wil Maurizio dan wel van me aannemen.

Landschap van de Morvan

Nu ik weer alleen loop, gaat het geld er ineens weer snel doorheen. Een vrij dure chambre d'hotes zondagavond (maar ja, er was niets anders). 

Het middagmaal in een restaurant onderweg, hotel in Nevers. Ik neem me voor om toch weer wat bewuster met geld om te gaan.

Tja, en verder is het wachten weer op nieuwe avonturen. Buiten de bus die zo maar doorreed weinig beleefd gisteren.

Onderweg met deze en gene een praatje gemaakt. Als ik vertelde dat ik op weg was naar Santiago hoorde ik steeds weer voor de zoveelste maal: Mais vous etes courageux! (U bent dapper). 

Nog één dingetje over Maurizio. Ik heb ontdekt dat ik hem al op de foto had voordat ik hem kende.

Verleden week bij de feesten in Vézelay werden de relieken de basiliek binnengedragen door de scouts. Maar die relieken waren veel te zwaar voor die scouts en Maurizio nam het over.

Blijkbaar wordt zo'n belangrijk ritueel dus niet van tevoren gerepeteerd en kan een willekeurige voorbijganger zo maar invallen.

Vézelay: scout bezwijkt bijna onder reliek: links komt Maurizio aangelopen

Maurizio heeft het overgenomen

P.S dank aan alle volgers die mij een meelevend mailtje stuurden naar aanleiding van mijn besluit mijn vrienden los te laten en weer alleen verder te gaan.