U praat beter Frans als ons

Namen - Leffe 29 km 

Gisteravond zat ik naast Roberto en Ricardo te eten, twee elektromonteurs die in Namen aan het werk waren.
Nadat ze mijn bestelling gehoord hadden, zeiden ze:

U praat beter Frans als ons

vond ik wel erg mooi taalgebruik.

Roberto en Ricardo

Maar belangrijker. Ik ben weer over mijn dip van gisteren heen. Het was iets minder warm vandaag, er stond af een toe een briesje en het pad ging de ganse dag langs de Maas. Dat betekent: geen meter klimmen en water in de nabijheid geeft het idee van verkoeling.
Maar het belangrijkst: het plezier in pelgrimeren is weer terug.

Ik wil graag bij de paters van de abdij in Leffe overnachten. Dat was iets te ver voor vandaag, dus ik besloot de etappe in twee dagen te doen. Ingrid's B&B in Profondeville leek me wel een aardig adres.
Maar daar was ik al om half 11 en om nu de ganse dag op Ingrid's lip te zitten.
Kortom: ik voelde me goed en ben toch naar Leffe gelopen.
(Voor degenen die niet zo goed thuis zijn in het religieus leven, daar komen die fleskes vandaan die in het schap bij de Jumbo naast de Palm en de Duvel staan).

De paters hebben geen wifi (en ook geen douche), dus ik zit nu bij de overbuurvrouw in de tuin aan de wifi.

De paters eten al om 7 uur (voor mij is er een gratis gastenmaaltijd) dus ik ga er niet in lukken deze blog voor het eten af te maken.
Wellicht nog na het eten. Anders morgen.
In ieder geval vast de foto's.

Zo, het avondmaal is al weer op. Een prima koude schotel, maar wel met water. Geen bier.
Toen ik de vuile borden naar de keuken bracht, zag ik daar wel de lege kratten van hun eigen merk.
Enfin: laten we in dankbaarheid aanvaarden wat we onderweg krijgen aangeboden. Laten we blij zijn dat het nog kan, in kloosters overnachten. Ik zag de gemiddelde leeftijd van die ongeveer 15 monniken die hier nog wonen. Het is maar de vraag of we over tien jaar nog in kloosters kunnen overnachten.
De monniken brouwen overigens al lang niet zelf meer hun bier. Dat doet Inbev (die ook Stella Artois brouwt). De monniken krijgen nog wel de royalties.

Over drinken gesproken, ik heb eens bijgehouden wat ik vandaag heb gedronken.
4 liter mineraalwater
3 flesjes cola
2 flesjes tonic
1 flesje vruchtensap
3 koffie
2 Leffe (kunnen er eventueel nog meer worden)

Wij staan hier aan de oever van een machtige rivier

de andere oever is daarginds en deze hier is hier

de oever waar we niet zijn noemen wij de overkant

die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland

drs. P.

Andy uit Kampen is haar dek aan het schrobben.
Ze vindt het maar raar, zo door een wildvreemde pelgrim te worden aangesproken en is niet van plan iets over zichzelf los te laten.
Ook goed, dan vertel ik iets over mezelf (ik praat graag over mezelf).

En in badpak op de foto? Nee hoor, dat is raar.

Dan maak ik wel een  foto van een afstand.

Andy uit Kampen schrobt het dek

Bij zere voeten is er de rijdende zuster

Ivo is zijn kleindochter Faustine en haar hond aan het uitlaten. 'Daar heeft ze zelf geen tijd voor'.
Hij herkent me meteen als pelgrim en zal voor een behouden tocht bidden.
Of ik wel genoeg te drinken bij me heb?

Ivo met kleinkind Faustine en hond

Nadeel van Nederland en Belgie is dat je voor elf uur bijna nergens een kop koffie kunt kopen (een Spanjaard verroert geen vin voor hij in een bar heeft ontbeten).
Ook Nathalie heeft haar terras nog gesloten. Maar allez, een pelgrim naar Compostela kan wel een koffie krijgen.
Ze is met haar boekhouder in overleg.
Nee, liever niet op de foto.
Ook niet van achter?
Nou, vooruit dan.

Kop koffie en Nathalie

Het jaagpad

Groot wild op het jaagpad

Pasta aan de Maas

In de middag wil ik even gaan zwemmen, maar meteen aan de oever is de Maas al diep. Onder water gaat de oever schuin. Als ik er weer uit wil komen heb ik dus voor mijn voeten geen enkel houvast en moet alles uit mijn armen komen. Ik besluit het bij voetverkoeling te houden. Een passant heeft blijkbaar ook ondervonden heeft dat hij er niet meer uit kan en zwemt maar door.

Passant die niet in is voor een praatje

's Middags is er al weer een liter water op. Ik bel aan bij een huis en vraag een bejaarde of ze mijn fles wil vullen met kraanwater?
Kraanwater?, dat is voor de vissen. Een pelgrim krijgt van mij mineraalwater.

Volgende keer ga ik net als Patrick pelgrimeren

Het laatste stuk gaat langs de spoorbaan, de machinist toetert naar me

Er is geen douche: voetwassing in wasbak

Slaapzaal in Leffe: er komt nog heel wat uit zo'n  rugzak

Zo, ik ga nu korte metten met deze blog maken, want morgen moet ik weer vroeg op voor de Lauden.

Selfie met schaduw