Zwaaien met je onderbroek

Aubigny les Pothées - Lalobbe 20 km

(Voor Mireille)
vandaag is het de naamdag van Saint Thibault

A la Saint Thibault
seme les raves, arrache tes aulx 

Met Sint Thibault
zaai uw rapen
pluk uw look

Ja, volgers, jullie zullen wel gemerkt hebben dat gisteren niet de meest inspirerende aflevering van deze blog was. Ik was echt uitgeput.
Nog te moe om te gaan slapen. Uiteraard wel op bed gaan liggen, maar ontelbare keren wakker geworden met daartussen wilde ondefineerbare dromen.

Vandaag daarom maar eens rustig aan. De dag begint mooi met overzichtelijke wegen waar je niemand tegenkomt. Van 9.00 tot 11.30 uur kom ik geen enkel menselijk wezen tegen.

De dag begon zo mooi

Met mooie landschappen

De gr-paden zijn af en toe nauwelijks of niet te herkennen. Ik ben er trots op dat ik een nauwelijks waarneembare 'afslag' weet te vinden.
Het pad daarna wordt steeds avontuurlijker. Je kunt het plaatselijk jacobusgenootschap geen gebrek aan inventiviteit verwijten. Veel paden zijn echter overwoekerd door doornenstruiken. Binnen de kortste keren zitten mijn benen onder de schrammen en bloed.

Op een gegeven moment ben ik de blauw-gele bewegwijzering van de jacobsroute kwijt. De wit-rode gr-aanwijzingen zijn er nog wel, Ik baan me een weg door doornenstruiken. Er is nauwelijks nog een pad in te herkennen.
Later leer ik dat die rood-witte aanduidingen geen gr-pad betekenen, maar de gemeentegrenzen.
Ik moet zien uit dit bos te komen. Uiteindelijk bereik ik de rand, maar deze is afgeschermd met ferm prikkeldraad.
Ik loop een eind langs de afrastering tot ik een plek vind waar ik eronder door kan kruipen.

En zelfs deze afslag weet ik te vinden

selfie onder het prikkeldraad door

Ik sta nu op grote percelen akkerbouw omgeven door prkkeldraad, maar waar is de uitgang? Ik loop een eind naar beneden langs de afrastering, maar dan stuit ik op een nieuwe barriere van prikkeldraad.
Ik zie op mijn gps dat ik naar het noorden gelopen ben, dus helemaal fout. Terug maar weer.

Ook daar aan het eind weer prikkeldraad. Ik besluit maar op goed geluk recht naar het zuiden te lopen. Het akkerland eindigt bij een steile afdaling. Als ik deze halverwege gevorderd ben, hoor ik ineens een bekend geluid boven me. Een trekker.
Ik klim snel weer terug en kan de trekker nog net nakijken. Ik voel me als in dat liedje van Annie M.G. Schmidt.

Een schip aan de horizon

zwaaien met je onderbroek, zwaaien met je hemd

o jee, het is al weer weg

pech, pech, pech

De trekker maakt een grote omtrekkende beweging en verschijnt boven aan de bosrand. Ik loop erop af en probeer met zwaaien de aandacht van de boer te trekken.
Dit lukt.
Hij zet zijn trekker stil en komt op me af.
Of ik op weg ben naar Compostela?
Hij loopt een eind met me mee om me de weg naar de uitgang te wijzen.
Ja, hij zou ook wel eens drie maanden op reis willen, maar dat kan niet. Hij gaat nooit op vakantie want hij kan niet weg van de boerderij.
Ik bied aan volgend jaar trekker te komen rijden en op de koeien te passen zodat hij op vakantie kan.
Hij gaat erover nadenken.

Mooie grote percelen, maar hoe kom je eruit?

Reddende engel: boer Alexi

Leegstaande boerderij

Bij een leegstaande boerderij eet ik een appeltje. Een jonge boer komt twee koeien brengen.
Hij gaat de boerderij in om de tuinslang aan te sluiten.Koeien hebben enkele honderden liters water per dag nodig.
De boerderij was van zijn grootouders en staat sinds 25 jaar leeg. Ja, het is hier een verloren hoek van Frankrijk. Het huis verderop is van twee Parijzenaars, maar die zijn er maar af en toe.

Jonge boer brengt twee koeien

Het enige stadje van betekenis vandaag is Signy l' Abbay, zo genoemd omdat er vroeger een cistersienser klooster stond.
De asbakken in het cafe hebben de vorm van jakobsschelpen.

Er is zelfs een postkantoor. Ik besluit de Vlaamse reisgids waar ik me zo aan geeergerd heb naar huis te sturen, maar die zit onder in mijn rugzak. In het postkantoor spreid ik mijn garderobe op tafel en vind uiteindelijk de zak met reisgidsen.
Ik pak een enveloppe uit het schap.
Nee, die is alleen voor Frankrijk.
Heeft u dan ook enveloppen voor het buitenland?
Non.
Is er hier ook een Maison du Presse?
Ja, maar dat gaat pas om drie uur weer open.
Reisgids maar weer ingepakt.

In Signy L'abbaye hebben de asbakken de vorm van een jakobsschelp

Af en toe begint het te regenen. Ik denk er zelfs niet aan mijn regenjack aan te trekken. Verleden week met die hitte verlangde ik naar een regenbui. Die heb ik nu.
De paden worden steeds avontuurlijker. Een is door rupsvoertuigen compleet kapot gereden. Er is bijna niet op te lopen.

Selfie met barriere

Rupsvoertuigen hebben alles kapot gereden

Is dit een pad? Ja.

La vache qui ne rit pas

Hier woont een Nederlander

Mijn woonplaats voor vannacht

De bedstee

Ton en Karin Roelvink brengen me onder in het huis van buren een eindje verder. Dat hebben ze zo geregeld.
Ze zijn er vanavond niet, maar ze hebben een maaltijd voor me geregeld in het restaurant aan de overkant.
Er is wifi, dus ik zeg dat ik eerst even aan mijn blog wil werken voor het eten. Ik heb al meer gemerkt dat dit zo niet werkt. Begrijpelijk ook wel. De waardin heeft in gedachten dat ik kom om te eten en wil dat afhandelen.
Ik ben de enige klant, dus ik vraag na het eten of ze wil sluiten. Ja graag.
Ik mag op het terras verder aan de wifi.

Gastouders Ton en Karin Roelvink

P.S Helmi, ze moesten even denken, maar toen kwam Karin met een foto van je. Ik zag in het gastenboek dat je hier op 28 april was.

Pelgrimeren en de Tour de France
Diverse volgers - die mij kennen als een groot wielerliefhebber - vragen of ik de Tour de France volg.
Sommigen vragen zelfs of ik de Tour ergens ga ontmoeten.
Dat laatste weet ik niet, maar het antwoord op de eerste vraag is nee.
Ik probeer deze pelgrimage zo intens mogelijk te beleven. Daar hoort ook het loslaten van de dagelijkse omgeving thuis bij. Ik lees tijdens deze pelgrimage bewust geen kranten en kijk ook geen tv, ook niet naar het nieuws. Ik wil eens kijken wat het met je doet als je bewust afstand neemt van het 'wereldnieuws'. Krijg je daardoor meer aandacht voor het 'kleine' nieuws  dat je dagelijks op je tocht meemaakt? Ik weet het niet, maar ik wil dit graag ervaren.
Neem nu die 'redding' vandaag door boer Alexi, dat is toch veel mooier dan te weten wie er in de gele trui rijdt.