Afscheid in de regen

Les Billanges (La Besse) - St Léonard de Noblat 23 km

Weet je nog wel die avond in de regen

het was al kwart voor negen

heel verliefd zo liepen wij zo samen

onder moeder's paraplu

je wangen waren nat

je haar zat in de war

we trapten samen in een plas

je merkte het niet eens

omdat dat moment

het mooiste in je leven was

The Ramblers

Selfie onder moeders paraplu

Nicolette kan naar eigen zeggen niet kiezen, maar vandaag heeft ze toch een keuze gemaakt. Ze wil na het ontbijt afscheid nemen.
De mededeling komt niet onverwacht. Eigenlijk zouden we gisteren al afscheid nemen, maar we hebben de middag toch weer samen gelopen.
Het is enerzijds jammer, Nicolette was aangenaam gezelschap, maar het is ook goed zo. We zijn drie dagen samen opgetrokken waarin geen onvertogen woord is gevallen. En volgers die goed opgelet hebben weten nog wat mijn moeder altijd zei: visite en vis blijven drie dagen fris.
Ik merkte gisteren ook dat ze in gedachten al met haar thuisreis bezig was. Ik ben daar nog lang niet aan toe, dus dan is het beter zo.
Nicolette wil de laatste twee dagen alleen lopen en dat begrijp ik helemaal. Ik zou hetzelfde willen. Het is toch anders als je met zijn tweeen loopt. En Nicolette en ik hebben één ding met elkaar gemeen: we praten graag over onszelf. En als je dat de ganse dag samen doet, blijft er weinig tijd over voor innerlijke reflectie.

Sylvie, Monique en Nicolette

Gisteren samen gegeten met Sylvie en Monique. Sylvie heeft veel last van migraine. Ze neemt medicijnen die slecht samen gaan met wijn. Het ene glaasje waar ik volgens gastvrouw Sylvie recht op heb wordt zo verdubbeld.

Monique en Sylvie zouden naar eigen zeggen om half 7 opstaan, maar om kwart voor 7 is er nog niets gebeurd. Ik geef daarom maar het goede voorbeeld.
Ze zijn chagrijnig want het regent vandaag. Ik moet moeite doen mijn goede humeur te verbergen.
Geef mij maar een dag regen in plaats van brandende zon en temperaturen van 35 graden en meer.

Le Taurion

De zesde aankomstplaats op rij die boven op een berg ligt

In St Léonard de Noblat kan ik de gite niet zo vinden. Een jongetje met een voetbal neemt me mee naar Evelyne.
Ze biedt me meteen een biertje aan, kortom: een vrouw naar mijn hart. Ik vertel hoe ik gisteren na een warme dag water kreeg aangeboden. "Ah, zeker bij Sylvie in La Besse? Die is meer van het verhuren van kamers aan toeristen, van pelgrims heeft ze niet zoveel verstand."

Gastvrouw Evelyne

Ik tref er ook Monique en Sylvie. Monique heeft er haar pelgrimsvriend Daniel ontmoet en heeft een kamer samen met hem. "Ja. Monique heeft haar chouchou gevonden" zegt Sylvie tegen me.
De verhouding is blijkbaar enigszins verstoord.
Eerst deel ik de kamer met Sylvie, maar Evelyne staat erop dat ik in de keuken slaap. Bij nader inzien niet zo'n gek idee. Sylvie heeft toch altijd hoofdpijn.

De kerk van St. Léonard de Noblat