Niet voor de poes

La Coquille - Thiviers 18 km

 De jongen was naar men zei

niet welopgevoed

ooit stal hij van een waslijn damesondergoed

hij danste in het maanlicht

in dat spul gekleed

vraag dat maar aan mijn buurman

die zulke dingen weet

De zanger weet ik niet, maar ik leerde dit lied van mijn pelgrimsvriend Bert Glorie tijdens onze 
Camino Portugués in 2011

De tekst is speciaal voor Ans die gisteren al mijn kleren in de machine heeft gedaan. Ik draag dan wel geen dameskleding, maar mijn kleren waren niet meer fris. De afgelopen week logeerde ik steeds in pelgrimsherbergen en daar ik steeds als laatste arriveerde waren alle droogrekjes en waslijnen al vol en dacht ik: laat maar. Ik ging de laatste dagen daarom als een morsige pelgrim over de wegen.
Bedankt Ans.

Waslijn met pelgrimskleding

Mijn bed

Gisteren ook gezellig getafeld met Ans en Peter. Buren Judy en haar broer Nigel waren ook uitgenodigd (husband Tony was helaas ziek).
We hebben tot diep in de nacht gezeten en Peter leerde ons een Frans gebruik: Chabrol de laatste soep van je bord spoelen met wijn.

Gezellig chabrollen met buren Judy en Nigel

De halve rustdag heeft me goed gedaan. Het lopen gaat vandaag een stuk beter. Wel twee nadelen: de temperatuur is weer boven de 30 graden en onderweg is er nergens een winkel of bar. Voordeel: het is maar 18 km.

Vandaag weer lieflijke weggetjes

We zijn nog steeds op de goede weg

Landgenoten zoeken een pandje

Thiviers is een leuk stadje. Er is wel iets minder gezelligs dat ik al een paar keer eerder heb meegemaakt. Je zit net op een terras aan een halve liter bier en vervolgens gaan ze het terras afbreken omdat het bijna sluitingstijd is ( en dan hebben we het over half 7 in de vooravond). Enfin, straks in Spanje is dat klaar want dat is het om die tijd het hoogtepunt van de dag voor veel Spanjaarden: de pantoffelparade. In je mooie kleren gezien worden en vervolgens op een terras gaan zitten om naar andere flanerende mensen te kijken.

Eenzame drinker houdt dapper stand

Vandaag een kamer geboekt bij Isabelle. Sylvie deed er gisteren wat geheimzinnig over tegen Mireille omdat ze niet wilde dat die ook daar boekte. Ik vermoedde toen al dat het om hetzelfde adres ging en inderdaad. Alleen was Sylvie hier vanmorgen al om half 12 en dat vond ze te vroeg. Ze heeft de reservering afgebeld en is verder gegaan. Tja, als je maar 18 km hoeft te lopen is het niet zo handig om al voor zevenen te vertrekken. Dat had ik ze ook wel kunnen vertellen.

Isabelle is vanavond weg, maar ze heeft eten in de koelkast staan wat ik alleen nog maar op hoef te warmen. Ik woon vanavond samen met een gezellige poes en dat gaat prima.
Zojuist even de bazin een sms gestuurd of ik de poes wat mocht geven, maar nee, ze is al te dik "Et elle fait toujours son cinema. "

In deze straat woon ik vanavond

Samen met een gezellige poes

Morgen verder naar Sorges. De pelgrimsherberg daar heeft tien bedden. Toen ik belde was er nog één bed over.


Maandag jl. dronk ik Coulliure. Dit zegt volger en wijnkenner Theo de Ruijter er over.

Al dagen lang – met de kaart erbij – zit ik maar te wachten tot je ergens in een wijngebied aankomt. Zodat ik uiteraard mijn licht kan laten schijnen op een deel van je pad.

Uiteraard voelde ik me dus gelijk aangesproken deze dag met het noemen van de wijn uit Collioure. Laat dit nou een grote favoriet van mij zijn. Niet alleen vanwege de prachtige ligging van dit mediterrane dorpje/stadje maar meer nog vanwege de prachtige wijngaarden. Deze liggen op steile hellingen waardoor alles met de hand moet plaatsvinden. Ambacht dus. Maar zeker noemenswaardig is de orde van de Tempeliers die in Collioure vanaf de middeleeuwen -1256- zeer manifest aanwezig is. Menige kruistocht is vanuit deze streek gestart. Dat waren nog eens tijden! De mooiste wijnen komen ook nu nog van de orde van de Tempeliers. Weet je nog wat je hebt gedronken?

De druiven zijn voornamelijk afkomstig uit de Grenache familie. Voor rood is dat dus de grenache noir. Aangevuld met de cepages Syrah, Mourvedre en Carignan.

Genoeg hierover. Ik wacht tot je meer zuidwest waards komt. Dan krijgen we te maken met de ‘onbekende druif’.