Ik zag een dame lopen met een bal over straat
Ik vroeg: Is dat een kogel of een handgranaat?
Ze zei: Die is gek, kun je dat niet zien?
Ik ga jeudeboulen, wil je meedoen misschien?
Huub Hangop (schoolvriend van vroeger)
xx
Jeu de boules: veel praten, kijken en roken |
Op de valreep nog een echt Frans tafereel. Terwijl ik op een bankje mijn sandwich eet, verzamelt zich een aantal mannen. Ze gaan jeu de boule spelen. De spelregels ontgaan met, maar ik begrijp dat je er veel bij kunt praten en Gauloises bij kunt roken. Ook maar op mijn lijstje zetten voor na de camino. Salsa leren en me verdiepen in het edele jeu de boules.
Klaar voor de worp |
In het gastenboek zag ik vanmorgen dat ik pas de zesde pelgrim bij Aline was. Toen ik er bij het ontbijt een opmerking over maakte, vertelde ze dat ze nog maar pas met deze service begonnen was. Verleden jaar was een moeilijk jaar voor haar. Haar man was na drie jaar ziekbed overleden en haar zoon had zelfmoord gepleegd. Om wat afleiding te hebben, ontvangt ze nu pelgrims.
Ik stel wat vragen over haar zoon. Volgers die me wat beter kennen, weten dat ik depressiviteit niet alleen uit de literatuur ken.
In het boek dat ik over deze reis ga schrijven, ga ik er wel wat dieper op in. Laten we het er voor deze blog op houden dat ik een gesprek van mens tot mens had. Ik zal aan Aline denken als ik in Santiago ben.
Gastvrouw Aline ontvangt nog maar kort pelgrims |
De route vandaag |
Het is vandaag zwaar bewolkt met een harde wind. Ik hoor de zee wild tekeer gaan. Aline vertelde me dat het weer wisselt met de getijden en inderdaad, tegen de middag wordt het weer zonnig en warm.
Het landschap lijkt veel op thuis, zelfs Heliomare uit Beverwijk is er, maar dit blijkt een instituut van het leger te zijn. Gelukkig hebben de militairen niet gezien dat ik er een foto van gemaakt heb. Zulke dingen kunnen je in het buitenland lelijk opbreken.
Beverwijk? |
Waar nu wouden met dennenbomen zijn was vroeger moerasachtig gebied. Herders liepen op stelten om hun schapen te hoeden.
Schaapherder op stelten |
Hoge bomen vangen veel wind |
Het waterleidingbedrijf biedt de pelgrim water aan |
De duinen zijn vandaag verlaten. Van het een op het andere moment sta ik oog in oog met een overlaadstation van auto's. Ik tel er ongeveer honderd op een rij en er zijn meer dan twintig rijen.
Auto-overslagbedrijf Walon |
Maar nog wel op de goede weg |
De laatste kilometers naar het centrum van Bayonne zijn saai.
Saaie entree van Bayonne |
Maar als je bij het station bent, heb je ook wat. De hoteleigenaar bij wie ik verleden week tevergeefs aanklopte zei het al: Tot Sint Bartolomeus is alles vol. Vandaag is de naamdag van deze heilige en ook al is het niet mijn favoriete apostel, hij is mij nochtans goed gezind. Voor 41 euro (inclusief ontbijt) is er een hotelkamer voor me, recht tegenover het station. In de eenvoudige kamer een prima bed en uitzicht op de Kerk van de Heilige Geest. Wat wil de pelgrim nog meer? Ja wifi, maar ook dat is er.
Opvallend veel reizigers met rugzakken, maar dat zal wel komen omdat ik recht tegenover het station zit. Het lijken me geen pelgrims.
Op het terras van mijn hotel schreef ik deze blog |
Uitzicht vanaf het terras op het station |
Uitzicht vanuit mijn kamer: de Heilige Geest kerk |
Kortom: de volgende anderhalf uur zit ik op mijn terras tegen dolende Duitsers aan te kijken.
Mooi dat je zo open bent.
BeantwoordenVerwijderenUitreia!
Ad
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen"Het lijken me geen pelgrims". "Het zijn Duitsers". Dolende Duitsers nog wel.
BeantwoordenVerwijderenIn Nederland zijn Duitsers tegenwoordig weer behoorlijk populair. In Utrecht zijn al drie Duitse restaurants (bijv. restaurant Kartoffel vlakbij het Huis van Sint Jacob) en studenten vieren graag feestjes in lederhosen en hoedje-met-veer. Ook is Duitsland na vele jaren weer ons vakantieland nummer één. En je kunt er heerlijk Jacobswegen bewandelen.