Zondag in Frankrijk

Het is weer zondag in Frankrijk.

Zelfs in een stad als Limoges is bijna alles dicht of staat op het punt dicht te gaan.
Of ze hebben geen wifi.

Dus ik weet niet of ik er nog in ga lukken vandaag een blog te publiceren.

We hebben weer contact, dus we gaan het weer proberen.

Voelde me overigens net zo'n bedelaar: heeft u wifi? Ongelooflijk hoeveel horeca in Limoges geen wifi heeft.

St Léonard de Noblat - Limoges 22 km 

Maar vanavond heb ik hoofdpijn

als je vraagt

kom bij mij

Gezongen door Hanny (opvolgster van Corry bij de Rekels) tekst: Pierre Kartner

De enige echte Sylvie

Ik sliep vannacht in de keuken dus aan Sylvie gevraagd hoe laat ze op zou staan. Kwart voor zeven, was het antwoord.

Om zes uur was ze al aan het rommelen. Ze kon niet meer slapen, hoofdpijn, want er ging te veel in haar hoofd om. Ze heeft besloten te gaan scheiden.  

Maar goed dat ik zulke dingen in Praktisch Pelgrimeren behandel dus ik stond niet met mijn mond vol tanden.  (Voor degenen die het boek hebben: kijk nog eens naar dat prachtige schilderij: De terugkeer van de pelgrim uit het Musée des Beaux arts te Rennes). 

Als wiederb\gutmachung voor haar matineuze gedrag maakt Sylvie een ontbijt voor me.

De rivier de Vienne

Het regent behoorlijk vandaag. Sylvie in haar poncho geholpen waarna ze mopperend op de regen op weg ging.

Ik doe het wat rustiger aan. Ik geniet van de regen.

Oude brug over de Vienne

Bij een oude brug over de Vienne moet ik aan een lezing van wijlen Jan Galjé denken (voor leden van ons Genootschap een begrip, herinner jij je die lezing nog Jaap?). 

Veel is er over deze dag niet te vertellen. Met deze regen zie je helemaal geen Fransen op straat dus geen interessante ontmoetingen.

Ook geen bars of restaurants. Na 16 km is er het stadje Feytiat. Ik heb besloten een restaurant op te zoeken om te eten. Maar Feytiat blijkt een soort Heerhugowaard, Diemen of Nieuwegein. Ruime straten zonder bar of restaurant en de enkele aanwezige horeca is gesloten. Ik had het kunnen weten: Frankrijk op zondag. Dan maar wat oud brood in een bushokje en doorlopen naar Limoges.

Huizen aan de Vienne

Schaap schuilt voor de regen

We zijn nog op de goede weg

Eindelijk geen aankomst bergop

Maar wel met steile hellingen

Het station in Art Nouveau

Nog een keer het station

Vandaag overnachten bij de Franciscaanse zusters op een steenworp afstand van de kathedraal. Ik vraag aan de gastenzuster of ze familie zijn van de Arme Klaren en dat blijkt inderdaad zo. 

Ik had het al via 'Radio Camino' gehoord, maar Mons, de Deen met wie ik bij Arno en Huberta was, is in aantocht. Hij loopt harder dan ik, maar hij heeft 2 dagen pauze gehad omdat zijn vrouw uit Denemarken was overgekomen. 

De gastenzuster vraagt of ik even wil blijven wachten om te vertalen want Mons spreekt geen Frans.

Dat had ik beter niet kunnen doen. Mons wil de zusters een voorstel doen: hij heeft weinig geld dus hij wil de helft betalen. Of eigenlijk niet eens de helft: de prijs voor een bed is 16 euro, plus ontbijt wordt dat 18,50 euro. Mons wil 8 euro voor het gehele arrangement betalen.

De gastenzuster kijkt me aan met een blik van: wat is dit nu?

Ik kijk terug met een blik van: Ja, ik ben ook maar de vertaler. 

Ja, ik kan hem moeilijk de straat op sturen, zegt de zuster tegen me. 

Ik zeg niets terug, maar ik hoop de rest van mijn camino van dit soort vertaalklussen gespaard te blijven.

Alle begrip voor iemand die weinig geld heeft, maar ga dan 2,5 maanden op reis in plaats van 5 maanden. Nu laat je een ander de helft van jouw reis betalen. Dan heb ik meer begrip voor Maurizio en Christina die af en toe ergens een dagje blijven werken om hun overnachting en eten te betalen. 

Maar hier voelen wij ons pas echt thuis

Morgen wordt  een spannende dag. Tussen Limoges en La Coquille is er maar één overnachtingsadres: Flavignac. Er is een gemeentelijke gite die wordt beheerd door het gemeentehuis en ja, het is vandaag zondag. Ik bel het 06-nummer. De vrouw verwijst me naar een ander 06-nummer. Daar krijg ik weer een ander 06-nummer.
Ik leg het probleem aan Sylvie voor en vraag het haar op te lossen (Fransen onder elkaar).
Sylvie heeft vorige week al een plaats in de gite gereserveerd. Ze weet ook te vertellen dat er maar 4 bedden zijn en dat de restaurants op maandag gesloten zijn.
Na enige telefoontjes heeft ze een dame geregeld die voor 11 euro wel voor ons wil koken. Voor de overnachting moet ik nog even wachten, want daar gaat echt het gemeentehuis over en dat is morgen pas na 14.00 open.
Mooi land is Frankrijk toch.