Dat ziet er echt heel dom uit

Bénevent l'Abbaye - Billanges 22 km

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Als een vlinder altijd vrij en voor het leven op de vlucht

Wil ik sterven op het water maar dat is een zorg van later

Ik wil nu als vlinder vliegen op de bloemenblaadren wiegen

Maar zo hoog kan ik niet komen

Dus ik vlieg maar in mijn dromen

Altijd ben ik voor het leven op de vlucht

Als een vlinder die toch vliegen kan tot in de blauwe lucht

Boudewijn de Groot

Rups die het niet tot (verdronken) vlinder zal redden. De mieren hebben zich op hem gestort

Me in navolging van Nicolette me vandaag maar eens gestort op de natuurfotografie. Bovenstaande rups zal het helaas niet redden tot vlinder. Wel mooi voor het lied van de dag waarvan de tekst me aan pelgrimeren doet denken.

Lopen jullie dan nog samen? zal de oplettende volger vragen. Jullie zouden toch apart gaan lopen?
Inderdaad, vanmorgen ging het de eerste uren bergop en aangezien Nicolette harder omhoog loopt dan ik, hebben we apart gelopen.
Op het hoogste punt van de dag (bijna 700 m) in Saint Goussaud zat Nicolette op een terras een salade te eten. s' Middags zijn we samen naar de (privé) pelgrimsherberg in Billanges gelopen die gerund wordt door eigenaresse Sylvie.

Salamander

Gisteravond had Nicolette gekookt. We delen het benauwde slaaphok met pelgrim Guy die van Kiev naar Santiago loopt met een boodschap: Tegen de oorlog.
Verleden jaar liep hij van Auschwitz naar Santiago tegen de genocide. Guy voelt zich een Don Quichotte: hij weet dat zijn lopen niets aan de oorlog of aan de genocide zal veranderen, maar toch doet hij het.

Guy, eigenaar Ives en Nicolette

De benauwde gite 

Het landschap is hier een stuk groener

De weg voert over de berg achter de kerk

In het gehucht L'Abbaye overkomt me iets wat me nog nooit is gebeurd. Bij een ouder echtpaar dat op de stoep voor het huis zit, vraag ik water. Dat kan, maar ze willen absoluut niet op de foto. Een foto van hun huis mag wel. Jammer, maar ik moet het respecteren.

Oudere bewoners willen zich niet laten fotograferen

In St. Goussaud ontmoeten we Denise en Tom, twee Engelsen die hier al 11 jaar een huis hebben.
Ze zijn onze leeftijd, maar al lang met pensioen (Tom was in het leger, vandaar). Ze hebben een motor en vier paarden en doen alleen nog maar leuke dingen.
Nicolette zou dat ook wel willen. Ik niet, ik moet er niet aan denken alleen maar leuke dingen te doen. Leuke dingen bestaan alleen bij de gratie dat er ook niet leuke dingen zijn.
Ik zou langduriger kunnen pelgrimeren, maar zeker de helft van de voldoening die ik daar uit haal bestaat uit het schrijven van mijn dagelijkse blog. Ik ben een schrijver die lezers nodig heeft, in therapeutisch schrijven zie ik niet zoveel. Het schrijven geeft me plezier omdat jullie volgers het blijkbaar leuk vinden om mijn gedachten en belevenissen te lezen.
Kortom: pelgrimeren geeft me veel voldoening die voor een belangrijk deel ontstaat doordat er een thuisfront is dat me volgt.

Denise en Tom doen alleen nog maar leuke dingen

In Les Billanges delen we de slaapzaal met Sylvie en Monique. De eigenaresse heet ook Sylvie dus een hoog Sylvie gehalte vandaag. Monique hebben we in de herberg van Crozant al ontmoet.

De wifi werkt alleen op het terras, maar het is lastig om in de zon op een schermpje te kijken, dus haal ik  mijn paraplu. Dat ziet er echt heel dom uit, zegt Nicolette uit de grond van haar hart.

Dat ziet er echt heel dom uit