Uit de tent gelokt

Sorges - Périgueux 25 km

Welkom in Utopia

Zong de zanger voordat ik ging

welkom in Utopia

Het verleden blijft

Achter in de mist

Voor wie ik liefhad

Voor wie ik bedrogen heb

En nooit tijd had

Frank Boeijen

De route voert bijna de gehele dag door het bos. Het regent hard en de paden zijn glibberig van de modder. Na drie uur lopen heb ik behalve drie pelgrims nog niemand gezien. Ineens doemt uit het bos een tent op, en nog een en nog een. Uit een van de hermetisch afgesloten tenten klinken Nederlandse stemmen. Eens kijken of ik dit gezin uit de tent kan lokken. Het lukt.

Camping Utopia

De man legt uit dat het hier camping Utopia is, midden in de natuur. Die grote tenten kun je huren. Ze zijn ook geinteresseerd in mijn tocht. Ik vertel ze dat ik naar Santiago loop en dat de etappe van vandaag de gehele dag door het bos gaat en dat ik dus geen enkele winkel zie of een café om koffie te drinken. De hint komt  niet over. Dit lukte dus niet.

Uit de tent gelokt gezin

Spanje staat al op de borden al valt de afstand nog wat tegen

Ook Santiago komt nog niet echt dichterbij

Glibberige bospaden door gemengd woud

met champignons

Loslopende schaapskudde zonder herder

Als ik in het open veld een bord met teksten zie denk ik voor de grap: zeker de notulen van de gemeenteraad? Het blijkt nog waar te zijn ook. De werkelijkheid is vaak gekker dan je zelf kunt bedenken.

De notulen van de gemeenteraad

De afwezigen heten er 'excusés

Klein wijngaardje

met ondergewaardeerde druiven?

Veel is er over deze dag niet te vertellen. Regen, regen en nog eens regen en bos. bos en nog eens bos. Met een pijnlijke achillespees op glibberige bospaden zit er dan ook weinig tempo in. Om een uur of vier in de middag zie ik een kleine afslag naar rechts over het hoofd. Te laat ontdek ik dat ik verkeerd aan het lopen ben en kan ik weer een kilometer bergop terug.
De laatste kilometers naar Périgueux gaan over de  D8, een drukke weg zonder trottoir, dat wordt in de natte berm lopen. Van volgster Helmi had ik al gehoord dat er weinig aan is, alleen maar industrie.
Ik kon langs een bushalte. Jammer, de bus van 16.32 is al geweest (het is 16.45 uur). Ik wil juist doorlopen als ik een bus aan zie komen waar behalve de chauffeur niemand in zit (en nog vet te laat ook). Deze chauffeur stopt wel en brengt me naar het centrum waar ik de route weer op kan pakken.

Deze voert vandaag naar Jean Luc, een vriend van Isabelle bij wie ik woensdag was. Jean Luc verhuurt chambres d'hote, maar hij heeft ook één pelgrimskamer.
Ik doe hem een groot plezier als ik zeg dat om 8 uur ontbijten vroeg genoeg is. Gisteren niet zo goed geslapen. Het was wel gezellig in de pelgrimsherberg in Sorges, maar met zes man in één kamer was toch wat onrustig.
Dus voor de afwisseling vanavond Eén nacht alleen (oude hit van Doe Maar die het vandaag niet gered heeft tot lied van de dag, keuzes maken weet je wel).

In deze straat woon ik vanavond

In dit huis

Gezellig getafeld met gastheer Jean Luc

En we dronken er een mooie wijn bij

P.S. Inderdaad, Het broekje van Jantje (lied van gisteren) is uiteraard niet geschreven door Johnny Hoes, maar door Koos Speenhoff. Bedankt volger Bram voor deze correctie.

Waar komt iemand uit zijn tent lokken vandaan?

En om Bram maar voor te zijn, heb ik zelf maar even opgezocht waar de uitdrukking Uit de tent lokken vandaan komt. Die blijkt verrassend genoeg terug te gaan tot Achilles, de naamgever van mijn pijnlijke pees. En zo komt alles weer bij elkaar. (Wat een interessante blog is dit eigenlijk, niet alleen leuk geschreven, maar nog leerzaam ook).

Iemand uit zijn tent lokken betekent 'iemand ertoe brengen iets te doen of te zeggen, terwijl hij dat eigenlijk niet wil', 'iemand uitdagen iets ondoordachts te doen/zeggen'. 

Deze uitdrukking gaat terug op de Ilias, een werk dat wordt toegeschreven aan Homerus. De Ilias maakt deel uit van de sage rond de Trojaanse Oorlog, de tien jaar durende oorlog tussen de Grieken en de Trojanen.

In de Ilias wordt verteld over de Griekse aanvoerder Agamemnon, die het meisje Chryseïs als oorlogsbuit uit Troje heeft meegenomen. Als haar vader (een priester van de god Apollo) haar wil vrijkopen, weigert Agamemnon hierop in te gaan. Apollo wordt daarop zo boos, dat hij ervoor zorgt dat er een pestepidemie in het Griekse leger uitbreekt. Om deze epidemie te stoppen geeft Agamemon Chryseïs uiteindelijk toch terug. In ruil daarvoor wil hij echter Briseïs hebben, de lievelingsslavin van de Griekse held Achilles. Achilles geeft Briseïs weliswaar weg, maar trekt zich daarna boos in zijn tent terug. De Grieken lijden vervolgens grote verliezen, maar Achilles doet niet mee aan de strijd; hij blijft in zijn tent zitten mokken. Als Patroclus, de boezemvriend van Achilles, in een gevecht sneuvelt, is Achilles ontroostbaar. Hij komt eindelijk zijn tent uit om zijn vriend te wreken.