Blog aan mijn been

Dinsdag 4 augustus Cluis - Crozant 26 km
Woensdag 5 augustus Crozant - La Souterraine 25 km

Kom van dat dak af

waarschuw niet meer

kom van dat dak af

dat was de laatste keer

Peter Koelewijn

Vertrek uit Cluis in de regen

Gisteravond (maandag) met Peter uit Hamburg in de gemeentelijke herberg van Cluis. Peter staat erop te koken. Ik beperk me tot het kopen van de ingredienten.

Peter weet dat hij snurkt dus hij gaat beneden op de bank slapen.

Ik lig boven en hoor hem door de houten vloer heen snurken.

Ja, maar die vloer is heel dun zegt Peter later.

Ik begrijp van Peter dat hij graag alleen loopt. Dat komt mooi uit, ik ook.

Toch voelt het niet lekker steeds iemand achter je hebben lopen.

Na 11 km is er een stadje. Peter is al aardig dichtbij. Dan doe ik iets wat niet zo netjes is.  Ik versnel mijn pas en loop een bar in. Ik verschuil mij achter een plant en zie hem langslopen. 

Ik neem een cola, een koffie, ga eens uitgebreid naar het toilet en bestel nog een koffie.

Als ik eindelijk naar buiten ga komt Peter daar juist aanlopen.

Hij vraagt of ik bier gedronken heb en biedt mij wat de drinken aan, want hij wil naar het toilet.

Peter was het dorp uitgelopen, bedacht zich toen dat hij geen inkopen had gedaan, ging terug en name bij de kerk een pauze.

Ik neem een koffie, Peter een bier. Ik denk niet dat de dokter dat bedoelde toen hij zei dat Peter meer moest drinken.

Het landschap wordt langzaam wat groener

Het regent vandaag en de temperatuur is aangenaam. Een verademing na die warme dag van gisteren. Morgen schijnt het weer heet te worden.
Vannacht om 2 uur werd ik wakker omdat het op mijn zolder niet te harden was van de hitte. Onvoorstelbaar dat ik het 2 weken geleden nog zo koud had toen ik met mijn vrienden zonder geld buiten sliep.
Rond 4 uur vannacht ging het hard onweren en koelde het wat af.

Het landschap verandert langzaam. Het is hier allemaal wat groener en minder geel en de heuvel worden geleidelijk hoger. Zat ik de laatste weken steeds tussen 170 en 250 meter. Nu passeer ik de 380.

Een man met een gezellig hoedje op vervangt zijn dakpannen. Voor een passerende pelgrim wil hij wel van zijn ladder komen. Hij drukt me op het hart voor Crozant de rotsen te bekijken en legt me een alternatieve route uit.

Joel is zojuist van het dak gekomen, als je goed kijkt zie je achter hem de ladder die dat mogelijk heeft gemaakt

Zojuist gelande vliegende schotel

Reclame voor kaas van Limousin koeien

Echte Limousin koeien

Rotsen bij Crozant

Het restaurant dat volgens de gids kamers verhuurt blijkt dat helemaal niet te doen. Ik wordt verwezen naar de pelgrimsherberg. Het is er allemaal wat sleets en bij de douches en wc's hangt een enorme putlucht.

Er zijn nog twee Franse pelgrims. Na een uur komt Nicolette uit Amersfoort binnen. Ze nodigt me uit een biertje te gaan drinken.

Het restaurant dat geen kamers verhuurt serveert ook geen avondmaal. We worden verwezen naar een chique restaurant. Als we daar zeggen dat we pelgrims zijn, krijgen we in een aparte kamer een dagschotel voor 7,50 per persoon inclusief wijn. We worden met alle egards behandeld, maar het duurt allemaal wat lang.

Als we tegen tienen terugkomen bij de herberg is alles donker. De andere pelgrims slapen al. 

Dat wordt geen blog meer vandaag. 

Nicolette voor de pelgrimsherberg van Crozant

Chique restaurant waar de pelgrim een dagschotel kan krijgen

Woensdag 5 augustus Crozant - La Soutairraine 25 km

Ik was net als jij ongehuwd Koos

ongehuwd want ik wachtte op jou

maar jij zette steeds advertenties

in Parool, Volkskrant en de Trouw

maar jij kon niet kiezen Koos

niet eens voor een man of een vrouw

Marijke Boon

Nicolette houdt van lange rechte wegen, want dan hoeft ze niet te kiezen. Ze is nu voor een korte vakantie aan het pelgrimeren tot Limoges. Dan vliegt ze weer naar huis. Of ze neemt de trein. Lastig, want dan moet ze weer kiezen.
Verleden jaar is ze van Amersfoort naar Santiago gelopen en heeft er toen voor gekozen haar relatie die ze 28 jaar had te beeindigen.
Nicolette is lerares Scheikunde. Eergisteren liep ik met een lerares Wiskunde. Komen alle vakken die ik op de middelbare school heb laten vallen nu ineens op mijn pad?

Ze heeft een paar dagen, met Stein, een jonge Vlaming gelopen, maar die had nog enkele problemen op te lossen en zo zei hij: Als ik met u loop, gebeurt in niets in mijn kop.

Het wordt vandaag weer een warme dag met temperaturen rond 34 graden.
Ik vraag of het goed is of ik vandaag met haar meeloop. Ik kan niet zo goed tegen de hitte en dan is het wel prettig om met iemand samen te lopen.
In La Chapelle  Balou heeft Engelse Elaine een Engelse tuin ingericht. Ze doet haar uiterste best het ons naar de zin te maken. We krijgen Engelse pie en een sandwich mee voor onderweg. Ze belt naar een landgenoot in La Souterraine die kamers verhuurt.
Elaine vraagt of we getrouwd zijn.
Nee, zeg ik dan hadden we elkaar niet zoveel te vertellen.
Nee, lacht Elaine, dan is het: Hello darling, how was your day?

Bij Elaine in de tuin

Elaine

Verkoeling in de wasplaats

In Saint Agnat de Versillant proberen we wat te drinken, maar het cafe is nog niet open en de bakker verkoopt geen fris.
We zitten even op een stoepje. Een jonge vrouw in een witte jurk en felrode lippen vraagt of we iets nodig hebben. Water kunnen we altijd gebruiken. Ze loopt naar huis en komt na tien minuten terug met twee flessen water en twee ijsjes.

La Souterraine blijkt in tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden op een heuvel te liggen. Bij een stijl viaduct in de volle zon, krijg ik het even moeilijk, maar Nicolette loopt stug door.

Voor het eten nog even snel de stad in voor een biertje. Enkele Ieren vinden dat Nederland artistic voetbal speelt, Ik heb geen verstand van voetbal, Nicolette ook niet, maar ze weet het gesprek toch gaande te houden.
Ik vraag een meisje of ik haar hond mag fotograferen. Alleen de hond, zegt haar vriend.

Nicolette maakt vrienden op het terras

Alleen de hond

We zijn wat te laat voor het eten en worden verbannen naar het 'strafbankje'.
Het eten is voortreffelijk, maar het duurt allemaal wat lang. Op die manier komt er vanavond weer geen blog.
Nee, lacht Nicolette, ik ben een blog aan je been.

Blog aan mijn been

Afgesproken om morgen met Nicolette naar Benevant l'Abbaye te lopen. Dan nemen we afscheid van elkaar. Nicolette wil haar laatste drie dagen naar Limoges graag alleen lopen. Mooi dat je dat in goede harmonie met elkaar kunt afspreken. Pelgrimeren is ook loslaten weten we allebei.

Geen e-mail;
P.S. Ik kan sinds zondag geen e-mail meer ontvangen via mijn webmail. Degene die mijn Brouwervanteksten site host, gaat ernaar kijken.
Tot het is opgelost reageer is dus niet op e-mails

Weer e-mail
Jannie die mijn website host heeft het probleem inmiddels opgelost.
Alle 33 volgers die me een mail gestuurd hebben krijgen z.s.m. antwoord